דרײַ לידער
ישׂראל (סערגײ) נעקראַסאָװ
1.
אַ גוטן אָװנט, רעגן אין ניו-יאָרק,
אַ גוטן אָװנט, נאַסע טראַטואַרן.
שטיל ענטפֿערט מיר דער רעגן "אַ גוט יאָר",
די שטאָט איז רויִק, טונקל בלױ און װאַרעם.
אַ טעפּל קאַװע אין אַ פּוסטן באַר
און װײַטער גײן אַרום די װיסטע גאַסן.
די געלע שײַן ליגט אױפֿן טראַטואַר,
די שװאַרצע בײמער שלאָפֿן אײַן געלאַסן.
אַ מײדל קומט אַרױס פֿון דעם מעטראָ
אין בונטן קלײד, מיט לאַנגע שװאַרצע האָר,
סע שמועסן דרײַ נעגערס אױפֿן ראָג,
סע גײט איבער בראָדװײ אַ שפּעטע פּאָר.
אַ שאָד, ס'איז אױסגעגאַנגען נאָך אײן טאָג
און מאָרגן װעלן קומען נײַע זאָרגן
און נײַע פֿראַגעס, נאָר דאָס װעט זײַן מאָרגן.
אַ גוטן אָװנט, רעגן אין ניו-יאָרק.
2.
אַװעקגײן איז מסתּמא אַ ביסל שװערלעך,
ניט אַזױ אָנגענעם, װי איך װאָלט געװאָלט,
אָבער איך װאָלט געװאָלט װידער דערהערן דאָס צװירקען פֿון שפּערלעך
און דערזען אַ ראָזעװע שטראַל אױף דעכער פֿון גאָלד.
זאָל עס זײַן, זאָל עס זײַן דער אָנהײב זומער
זאָל דער הימל זײַן רײן און העל.
דעמלט װעל איך זיך, אַ גליקלעכער און שטומער,
אױף אַ װײַלע פֿאַרהאַלטן אױפֿן שװעל.
3.
צװײ הונדערט צװעלף און זיבן הונדערט אַכצן.
זײ זײַנען נאָענט, ברוקלין און מאַנהעטן,
דאָס איז די זעלבע שטאָט, נאָר טײל מאָל דאַכט זיך,
זײ זײַנען צװײ פֿאַרשידענע פּלאַנעטן.
איך האָב פֿאַרלױרן דיך אין ברוקלינס װײ,
אין רוסישע פֿאַרשמוציקטע ראַיאָנען,
צי אינעם הײסן אָטעם פֿון סאָבװײ,
צי אין דער רױשער קילקײט פֿון װאַגאָנען.
אַ צינקענער װאַגאָן איז שױן אַװעק,
דער טאָג איז װי אַ נעכטיקע גאַזעטע.
אַ שאָד, אַז דו װױנסט אױפֿן װײַטן ברעג,
אױף דער כּמעט פֿאַרגעסענער פּלאַנעטע.